Βενιζέλος Ευάγγελος : «Γιατί δεχθήκαμε το αγγλικό Δίκαιο»

12/02/2012 | 

Απάντηση στις πολλές ενστάσεις –  εντός και εκτός Βουλής- για το αγγλικό Δίκαιο που διέπει  τη δανειακή σύμβαση και το PSI έδωσε στη Βουλή, ο υπουργός Οικονομικών (και συνταγματολόγος) Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά τη δευτερομιλία του στη Βουλή.

Ο κ. Βενιζέλος διαβεβαίωσε ότι «στα θέματα αναγκαστικής εκτέλεσης το Δίκαιο που ισχύει, είναι το Δίκαιο της χώρας στην οποία κινείται η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, άρα το ελληνικό Δίκαιο».

Την άποψη του κ. Βενιζέλου ότι δεν υπάρχει πρόβλημα συνταγματικότητας, νομιμότητας, ούτε συμβατικού πλαισίου, είχαν αμφισβητήσει με κοινή δήλωσή τους πέντε έγκριτοι νομικοί (Ν.Κοτζιάς, Π. Μηλιαράκης,  Αλ. Μητρόπουλος, Η. Νικολόπουλος, Δ. Πλευράκης) χθες, καλώντας τους βουλευτές να μη ψηφίσουν το σχέδιο νόμου.

Η ανταπάντηση – τοποθέτηση του κ. Βενιζέλου για τους λόγους που υπογράφηκαν οι συμβάσεις στο αγγλικό Δίκαιο και τι συνεπάγεται αυτό για τη χώρα, έχει ως εξής:

«Η αρχική δανειακή σύμβαση του Μαΐου  του 2010, διέπεται από το αγγλικό Δίκαιο, όπως από το αγγλικό Δίκαιο διέπονται και όλες οι συμβάσεις που συνάπτονται αυτού του είδους, και όλες οι συμβάσεις που συνάπτονται από το χρηματοπιστωτικό μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης το EFSF. Εγκρίνουμε την υπογραφή μιας σύμβασης όμοιας με τις συμβάσεις που υπέγραψε η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, όμοια με τις συμβάσεις που θα υπογράψουν – ελπίζουμε αυτές να μην είναι πολλές στο μέλλον - άλλες χώρες της Ευρωζώνης, που θα αναγκαστούν να καταφύγουν στη βοήθεια του EFSF ή μετά από λίγο καιρό του ESM που είναι ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης.

Ας σκεφτούμε λογικά προκειμένου να είμαστε δίκαιοι απέναντι στον εαυτό μας και απέναντι στους άλλους. Σας είπα το πρωί το επιχείρημα: δεν μπορεί ο δανειζόμενος να καθορίζει τους όρους της δανειακής σύμβασης. Γιατί επιλέγεται το αγγλικό Δίκαιο συνήθως; Γιατί είναι το πιο παλιό, το πιο επεξεργασμένο, αυτό που παραπέμπει στην πιο πλούσια νομολογία, αυτό που γίνεται διεθνώς αποδεκτό, αυτό που γνωρίζει όχι απλά και μόνο η αγορά με την έννοια των ιδιωτών, αλλά και η αγορά με την έννοια των δημοσίων θεσμών που μετέχουν σε τέτοιου είδους διαδικασίες και συμβάσεις. Και όσοι κόπτονται για την εθνική κυριαρχία, για τα πολιτιστικά αγαθά, για τον ορυκτό πλούτο, για την υφαλοκρηπίδα, για την ΑΟΖ, για τις έρευνες προκειμένου να ανακαλύψουμε κι εμείς πολύ σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, πρέπει να είναι ήσυχοι.

Γιατί γίνεται από όλους δεκτό ότι στα θέματα αναγκαστικής εκτέλεσης το Δίκαιο που ισχύει, είναι το Δίκαιο της χώρας στην οποία κινείται η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, άρα το ελληνικό Δίκαιο. Η δικαιοδοσία ανήκει στα ελληνικά Δικαστήρια και οι κανόνες εκτέλεσης σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου είναι παρόμοιοι με αυτούς που το Σύνταγμά μας προβλέπει για κάθε Έλληνα ή ξένο ιδιώτη, που εγείρει αξιώσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου και μπορεί να εκτελέσει μια απόφαση που εκδίδεται σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου. Επαναλαμβάνω ότι αυτό αφορά μόνο την ιδιωτική περιουσία και όχι τη δημόσια περιουσία, όχι τη δημόσια κτήση, όχι τα δημόσια αγαθά, όχι τα πολιτιστικά αγαθά, όχι τον ορυκτό πλούτο.

Είναι επίσης προφανές ότι όταν με βάση το ελληνικό Δίκαιο θέλουμε να προβούμε σε μία ανταλλαγή ομολόγων εθελοντική, συμφωνημένη, αλλά πάρα πολύ φιλόδοξη και δραστική που συνεπάγεται μείωση του εμπορεύσιμου δημοσίου χρέους της Ελλάδας που κατέχεται από ιδιώτες κατά 50% κι αυτό μεταφράζεται σε ζημίες των κατόχων που προσεγγίζουν το 70% σε όρους παρούσας καθαρής αξίας, δεν μπορούμε να τους πείσουμε ότι πρέπει να πάρουν ομόλογα τα οποία θα διέπονται και πάλι από το ελληνικό Δίκαιο, γιατί αυτό θα ήταν σαν να τους προειδοποιούμε ότι προτιθέμεθα να κάνουμε χρήση ξανά του ίδιου μηχανισμού, πως δεν έχουμε εμπιστοσύνη στο πρόγραμμα, πως κάτι μας φοβίζει, πως δεν είμαστε βέβαιοι για την παραμονή μας στο ευρώ και για την ομαλή ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος που μας βγάζει σε ένα βιώσιμο χρέος του επιπέδου του 120% του ΑΕΠ το 2020.

Κάνουμε τώρα αυτή τη δραστική χρήση του ελληνικού Δικαίου, δεν μπορούμε να την κάνουμε ξανά. Γιατί θέλουμε η διαδικασία αυτή να διατηρήσει τα εθελοντικά της χαρακτηριστικά όπως ρητά προβλέπεται στην απόφαση της 26ης Οκτωβρίου του 2011. Την έχουμε υποτίθεται σημαία και Ευαγγέλιο την απόφαση αυτή, αλλά αυτή η απόφαση μιλάει για περικοπή 100 δισεκατομμυρίων ευρώ, για εθελοντική διαδικασία, για καθολική συμμετοχή και για επιδίωξη το χρέος μας να φτάσει στα επίπεδα που προανέφερα πολύ φιλόδοξα για τα ελληνικά δεδομένα του 120% του ΑΕΠ το 2020.

Άρα το πρόβλημά μας δεν είναι πρόβλημα ούτε συνταγματικότητας, ούτε νομιμότητας, ούτε συμβατικού πλαισίου. Δεν είναι πρόβλημα τεχνικό. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι πρόβλημα τεχνικό. Είναι πρόβλημα ηθικό, είναι πρόβλημα κοινωνικό, είναι πρόβλημα πολιτικό σε τελευταία ανάλυση”.

#Ευάγγελος Βενιζέλος