Λώρη Κέζα : «ΠΑΣΟΚ, η Κλινέξ του Κέντρου»

«Αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε». Ένα από τα πιο πετυχημένα, διαχρονικά σλόγκαν περιγράφει την παρουσία του ΠΑΣΟΚ  στα προεκλογικά ράφια. Είναι μια δυνατή επωνυμία στην οποία ο πελάτης επιστρέφει ακριβώς επειδή νιώθει την οικειότητα της συνήθειας. Ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε αρχηγική εμφάνιση, δίνοντας τον τόνο στις εξελίξεις στον κεντρώο κέντρο. Είχε μια «θετική συνάντηση» με την Φώφη Γεννηματά και όλα δείχνουν ότι θα κατέλθουν από κοινού στις επόμενες εκλογές, όταν αυτές προκηρυχθούν.

Σε έναν χώρο που ζει τα τελευταία χρόνια τη διάσπαση της διάσπασης, όπου οι μειοψηφούσες απόψεις συνυπάρχουν χωρίς πλειοψηφούσα, η επιστροφή του πρώην πρωθυπουργού στην εστία του μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη σημαντική πρωτοβουλία. Άλλες ομάδες δεν υπολείπονται σοβαρότητας αλλά οι άλλες ομάδες είναι τόσο πολλές ώστε να καταδικάζονται στην ανυπαρξία.

Η πολιτική τοποθέτηση είναι πάνω κάτω η ίδια για όλες, με πρώτη και κυρίαρχη την αποδοχή των ιστορικών δεδομένων. Όσο ήταν πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου τα στελέχη του κέντρου είτε εθελοτυφλούσαν είτε βαρυγκωμούσαν με την προσαρμογή της χώρας στους κανόνες των δανειστών. Το ζητούμενο τώρα για ένα κεντρώο κόμμα είναι η διάσωση των χαρακτηριστικών κοινωνικού κράτους, προσαρμοσμένου στα Μνημόνια.

 Είναι περισσότερο από προφανές ότι η συνεργασία του ΠαΣοΚ με το ΚιΔηΣο ευνοεί και τους δυο. Πολιτική είναι η τέχνη της σύνθεσης και όχι της διάλυσης. Βεβαίως έχουν εκφραστεί ενδοιασμοί. Το κόμμα που κυβέρνησε επί μακρόν είναι η χλωρίνη Κλινέξ για τον κάθε ψηφοφόρο αλλά έχει τοξικό παρελθόν.

Είναι κάτι που επισημαίνουν στελέχη που εργάστηκαν για τη συσπείρωση των ομάδων, υπό την κοινή ομπρέλα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Το ερώτημα είναι εάν οι πολίτες ασχολούνται περισσότερο με το παρελθόν ή με το μέλλον. Το ερώτημα είναι εάν οι ψηφοφόροι που νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν από τον Αλέξη Τσίπρα βλέπουν αισιόδοξα την επανένωση ενός χώρου που ανασυντίθεται χωρίς τα βαρίδια του.

Ο Παπανδρέου άραγε είναι βαρίδι; Όποιος έχει παραστεί στις συγκεντρώσεις του λιλιπούτειου ΚιΔηΣό αναγνωρίζει ότι πρόκειται για τον τελευταίο αρχηγό ίνδαλμα. Επιπλέον ο χρόνος τον δικαίωσε. Παρά το γεγονός ότι δεν τίθεται στην Ιστορία ερώτημα «τι θα γινόταν αν δεν…», η ροή των γεγονότων και των αποφάσεων δείχνει ότι όλες οι κυβερνήσεις των μνημονίων επιχείρησαν να εφαρμόσουν όσα δεν επέτρεψαν στον Γιώργο Παπανδρέου να εφαρμόσει.

Μετά από περίοδο μακράς άπνοιας, το ΠΑΣΟΚ έχει ξανά αέρα στα πανιά του κι αυτό δεν σχετίζεται με τα απόλυτα νούμερα, δυο συν τέσσερα ίσον επτά. Σχετίζεται με ένα αφηρημένο «εδώ κάτι κάνουμε».

Αν ακολουθήσουν άμεσα μετεγγραφές άλλων προσώπων, ομάδων, σχημάτων και δικτύων, το ΠΑΣΟΚ έχει την ελπίδα να ξαναγίνει αξιόμαχο. Γίνονται διαρκώς επαφές με όσους κάποτε έφυγαν, με όσους έχουν δηλώσει το παρόν εκτός κόμματος, με όσους δεν θα καταφέρουν να σταθούν ως ανεξάρτητοι φορείς. Το βέβαιο είναι ότι η επιστροφή Παπανδρέου σηματοδοτεί το ξεκίνημα της συσπείρωσης.

#Λώρη Κέζα #'Αρθρο #ΠΑΣΟΚ #Παπανδρέου Γιώργος #ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών