Η ομιλία του Γραμματέα της Συντονιστικής Επιτροπής Αργολίδας, του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Λεωνίδα Κουτσογιάννη, αντιμετωπίσθηκε από τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση κοπής της βασιλόπιττας του ΠΑΣΟΚ, με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Και δικαίως διότι ήταν μεστή πολιτικών μηνυμάτων και ξεκάθαρη ως προς τα ερωτήματα «γιατί το ΚΙΝΗΜΑ συμπορεύεται με την Δημοκρατική Συμπαράσταση» και «κατά πόσον η συμπόρευση αυτή είναι ειλικρινής».
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα βρίσκεται στον πρόλογο της ομιλίας του Λεωνίδα Κουτσογιάννη που ξεκίνησε λέγοντας:
«Βρισκόμαστε εδώ, για να συμβάλλουμε ως ΚΙΝΗΜΑ στην επιτακτική εθνική ανάγκη της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας. Της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.
Για να τελειώνουμε με ότι μας οδήγησε στην κρίση και κατά κυριολεξία, ένα βήμα πριν από μια εθνική καταστροφή.
Βρισκόμαστε εδώ για να αγωνιστούμε για την ΑΛΛΑΓΗ της χώρας και της ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Όχι για τη διαχείριση και τη νομή της».
Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα, δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ξεκάθαρη απάντηση από αυτή που καταχειροκρότησαν οι παριστάμενοι, όταν την άκουσαν ως επίλογο του ομιλητή. «Μοναδική προϋπόθεση, να υποτάξουμε τα πάντα στον στρατηγικό στόχο της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας. Οτιδήποτε άλλο, δεν αφορά τους συμπολίτες μας και τη χώρα. ΠΑΜΕ όλοι μαζί…»
Η ομιλία Κουτσογιάννη:
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,
Και θα μου επιτρέψετε,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Θέλω πριν από οτιδήποτε άλλο, να μεταφέρω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς του Προέδρου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών & Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργου Παπανδρέου, και τις ευχές του για μια γόνιμη και δημιουργική, κοινή πια προσπάθεια, για το καλό των Ελλήνων και της χώρας.
Έχοντας την τιμή να εκπροσωπώ το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, σε αυτήν την εκδήλωση, αισθάνομαι την ευθύνη να είμαι απόλυτα σαφής για τις προθέσεις μας και τις επιλογές μας.
Βρισκόμαστε εδώ, για να συμβάλλουμε ως ΚΙΝΗΜΑ στην επιτακτική εθνική ανάγκη της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.
Της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.
Για να τελειώνουμε με ότι μας οδήγησε στην κρίση και κατά κυριολεξία, ένα βήμα πριν από μια εθνική καταστροφή.
Βρισκόμαστε εδώ για να αγωνιστούμε για την ΑΛΛΑΓΗ της χώρας και της ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
Όχι για τη διαχείριση και τη νομή της.
Αν η χώρα δεν αλλάξει εκ βάθρων, οι κρίσεις θα επανέρχονται ως τακτικά συστημικά φαινόμενα.
Γι' αυτό, φίλες και φίλοι, θα μου επιτρέψετε να σας μεταφέρω μια από τις πιο χαρακτηριστικές θέσεις του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας, όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί στα κείμενά μας.
Φίλες και φίλοι,
Στην Ελλάδα κυριαρχεί ένας ιδιότυπος πελατειακός καπιταλισμός.
Μια δομή κράτους και οικονομίας που υποθάλπει την εξάρτηση και τον παρασιτισμό.
Που εγκλωβίζει δημιουργικές δυνάμεις σε έναν αγώνα εξεύρεσης μεσαζόντων αντί παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών.
Κυρίαρχη αντίληψη είναι η ιδιοποίηση μέσω του κράτους του δημόσιου πλούτου και της εξουσίας.
Το βάρος της παρασιτικής πολιτικής και οικονομίας είχε ως νομοτελειακό αποτέλεσμα την κατάρρευση του ελληνικού κράτους.
Είχε επίσης ως αποτέλεσμα, το πολιτικό σύστημα να παραμείνει εγκλωβισμένο στις πρακτικές και τις δεσμεύσεις μιας πελατειακής πολιτικής.
Γι' αυτό, Παύλο Γερουλάνο & Γιάννη Μανιάτη, θα θυμίσω ένα μικρό απόσπασμα από την Ομιλία του τότε πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, το Μάρτιο του 2010, όπου είχε επισημάνει ότι:
"Τελειώνει για τη χώρα μας μια ολόκληρη εποχή. Και πρέπει να τελειώσουμε μ’ αυτή την εποχή. Και να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ιστορίας μας.
Η Μεταπολίτευση, βρήκε την Ελληνική κοινωνία σε βαθιά διαίρεση, με αποκλεισμένα τεράστια τμήματα του πληθυσμού.
Και κάναμε πολλά, αν όχι για να εξαλείψουμε αυτήν την πραγματικότητα, τουλάχιστον για να την αμβλύνουμε.
Όμως, έγιναν και τραγικά σφάλματα.
Σφάλματα και εκπτώσεις που οδήγησαν μέχρι και στην αλλοίωση των βασικών μας ορισμών για την κοινωνία.
Φτάσαμε πολλές φορές να ονομάζουμε δικαιοσύνη τη σκανδαλώδη εύνοια.
Κεκτημένα τα προνόμια των λίγων ισχυρών αλλά και των συντεχνιών.
Δικαίωμα την πρόκληση εις βάρος των υπολοίπων.
Πολιτισμό τον νεοπλουτισμό.
Υγιή επιχείρηση το κυνήγι του εύκολου κρατικοδίαιτου πλουτισμού.
Την ανταγωνιστική παραγωγή την μετατρέψαμε στον ανταγωνισμό για μια κρατική ή ευρωπαϊκή επιδότηση.
Τη φοροδιαφυγή, έκφραση προσωπικής μαγκιάς.
Και δεν ήταν μεμονωμένες οι περιπτώσεις, ούτε σποραδικά φαινόμενα.
Οι εξαιρέσεις από τον κανόνα έγιναν ο κανόνας.
Όμως μια κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι.
Όχι, πάντως, σε όφελος των πολλών και με σταθερή αξία το κοινό καλό.
Σήμερα, όλα αυτά τα φαινόμενα κάνουν τους περισσότερους συμπολίτες μας να ασφυκτιούν.
Να αισθάνονται ότι κανένας και ποτέ δε νοιάζεται πραγματικά γι’ αυτούς.
Ότι δεν έχουν καμία προοπτική, παρά μόνο εάν αποφασίσουν και οι ίδιοι να κινηθούν με τον ίδιο τρόπο, αν γίνουν μέρος αυτού του συστήματος.
Όλα αυτά άνθισαν πάνω στο γόνιμο έδαφος της αδιαφορίας.
Της αδιαφορίας και αλαζονείας των κρατικών μηχανισμών απέναντι στο πρόβλημα του πολίτη.
Της αδιαφορίας του πολίτη για το αδιέξοδο του συμπολίτη του.
Της αδιαφορίας των πολιτικών για τις συνέπειες των αποφάσεων και των πράξεών τους.
Της αδιαφορίας των ψηφοφόρων για τα πεπραγμένα των κυβερνήσεών τους.
Και μέσα σε αυτήν την αδιαφορία, επιτελούνταν κάθε μέρα ένα μικρό στυγνό έγκλημα εις βάρος της Ελλάδας.
Κάθε παράλειψη, κάθε παρατυπία και κάθε παραλογισμός, κάθε ρουσφέτι, κάθε πελατεία και κάθε παράνομος διορισμός, ήταν μια νέα πληγή για την κοινωνία μας.
Πολλά μικρά βαρίδια, τα οποία αθροιστικά και σωρευτικά, έγιναν ασήκωτα.
Μέσα σε μια νοοτροπία - που ξεκινούσε από την ίδια την ηγεσία (πολιτική και οικονομική) της χώρας -, σταδιακού συμβιβασμού της κοινωνίας μας με όλα τα στρεβλά φαινόμενα».
Η εμπειρία και η δοκιμασία μας στην αντιμετώπιση της πρόσφατης κρίσης, έχει ατσαλώσει τη βούλησή μας να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα στη χώρα μας."
Εύχομαι, φίλες & φίλοι, να πετύχουμε στο εγχείρημά μας
Είμαι βέβαιος, ότι γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε. Το έχουμε ξανακάνει και το μπορούμε.
Το 2009-11, δείξαμε ότι, μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Ας ολοκληρώσουμε λοιπόν, αυτή την εθνική αποστολή.
Με όχημα μια πραγματικά προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης του τόπου, με ένα εθνικό σχέδιο οραματικό, αλλά και ρεαλιστικό και αξιόπιστο, απαιτώντας και συμβάλλοντας καθοριστικά στην διαμόρφωση της αναγκαίας εθνικής συνεννόησης μεταξύ πολιτικών και παραγωγικών δυνάμεων, για να βγούμε από την κρίση και να οικοδομήσουμε μια βιώσιμη επόμενη ημέρα, με βιώσιμες θέσεις εργασίας, που θα είναι απαλλαγμένη από τις κακοδαιμονίες του παρελθόντος, απαλλαγμένη δηλαδή, από ότι θεωρούσαμε "κανονικότητα" μέχρι το 2009.
Μοναδική προϋπόθεση, να υποτάξουμε τα πάντα στον στρατηγικό στόχο της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.
Οτιδήποτε άλλο, δεν αφορά τους συμπολίτες μας και τη χώρα.
Σας ευχαριστώ, καλή χρονιά, χρόνια σας πολλά & ΠΑΜΕ όλοι μαζί…
#ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών #Κουτσογιάννης Λεωνίδας #Αργολίδα
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα βρίσκεται στον πρόλογο της ομιλίας του Λεωνίδα Κουτσογιάννη που ξεκίνησε λέγοντας:
«Βρισκόμαστε εδώ, για να συμβάλλουμε ως ΚΙΝΗΜΑ στην επιτακτική εθνική ανάγκη της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας. Της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.
Για να τελειώνουμε με ότι μας οδήγησε στην κρίση και κατά κυριολεξία, ένα βήμα πριν από μια εθνική καταστροφή.
Βρισκόμαστε εδώ για να αγωνιστούμε για την ΑΛΛΑΓΗ της χώρας και της ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Όχι για τη διαχείριση και τη νομή της».
Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα, δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ξεκάθαρη απάντηση από αυτή που καταχειροκρότησαν οι παριστάμενοι, όταν την άκουσαν ως επίλογο του ομιλητή. «Μοναδική προϋπόθεση, να υποτάξουμε τα πάντα στον στρατηγικό στόχο της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας. Οτιδήποτε άλλο, δεν αφορά τους συμπολίτες μας και τη χώρα. ΠΑΜΕ όλοι μαζί…»
Η ομιλία Κουτσογιάννη:
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,
Και θα μου επιτρέψετε,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Θέλω πριν από οτιδήποτε άλλο, να μεταφέρω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς του Προέδρου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών & Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργου Παπανδρέου, και τις ευχές του για μια γόνιμη και δημιουργική, κοινή πια προσπάθεια, για το καλό των Ελλήνων και της χώρας.
Έχοντας την τιμή να εκπροσωπώ το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, σε αυτήν την εκδήλωση, αισθάνομαι την ευθύνη να είμαι απόλυτα σαφής για τις προθέσεις μας και τις επιλογές μας.
Βρισκόμαστε εδώ, για να συμβάλλουμε ως ΚΙΝΗΜΑ στην επιτακτική εθνική ανάγκη της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.
Της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.
Για να τελειώνουμε με ότι μας οδήγησε στην κρίση και κατά κυριολεξία, ένα βήμα πριν από μια εθνική καταστροφή.
Βρισκόμαστε εδώ για να αγωνιστούμε για την ΑΛΛΑΓΗ της χώρας και της ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
Όχι για τη διαχείριση και τη νομή της.
Αν η χώρα δεν αλλάξει εκ βάθρων, οι κρίσεις θα επανέρχονται ως τακτικά συστημικά φαινόμενα.
Γι' αυτό, φίλες και φίλοι, θα μου επιτρέψετε να σας μεταφέρω μια από τις πιο χαρακτηριστικές θέσεις του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας, όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί στα κείμενά μας.
Φίλες και φίλοι,
Στην Ελλάδα κυριαρχεί ένας ιδιότυπος πελατειακός καπιταλισμός.
Μια δομή κράτους και οικονομίας που υποθάλπει την εξάρτηση και τον παρασιτισμό.
Που εγκλωβίζει δημιουργικές δυνάμεις σε έναν αγώνα εξεύρεσης μεσαζόντων αντί παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών.
Κυρίαρχη αντίληψη είναι η ιδιοποίηση μέσω του κράτους του δημόσιου πλούτου και της εξουσίας.
Το βάρος της παρασιτικής πολιτικής και οικονομίας είχε ως νομοτελειακό αποτέλεσμα την κατάρρευση του ελληνικού κράτους.
Είχε επίσης ως αποτέλεσμα, το πολιτικό σύστημα να παραμείνει εγκλωβισμένο στις πρακτικές και τις δεσμεύσεις μιας πελατειακής πολιτικής.
Γι' αυτό, Παύλο Γερουλάνο & Γιάννη Μανιάτη, θα θυμίσω ένα μικρό απόσπασμα από την Ομιλία του τότε πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, το Μάρτιο του 2010, όπου είχε επισημάνει ότι:
"Τελειώνει για τη χώρα μας μια ολόκληρη εποχή. Και πρέπει να τελειώσουμε μ’ αυτή την εποχή. Και να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ιστορίας μας.
Η Μεταπολίτευση, βρήκε την Ελληνική κοινωνία σε βαθιά διαίρεση, με αποκλεισμένα τεράστια τμήματα του πληθυσμού.
Και κάναμε πολλά, αν όχι για να εξαλείψουμε αυτήν την πραγματικότητα, τουλάχιστον για να την αμβλύνουμε.
Όμως, έγιναν και τραγικά σφάλματα.
Σφάλματα και εκπτώσεις που οδήγησαν μέχρι και στην αλλοίωση των βασικών μας ορισμών για την κοινωνία.
Φτάσαμε πολλές φορές να ονομάζουμε δικαιοσύνη τη σκανδαλώδη εύνοια.
Κεκτημένα τα προνόμια των λίγων ισχυρών αλλά και των συντεχνιών.
Δικαίωμα την πρόκληση εις βάρος των υπολοίπων.
Πολιτισμό τον νεοπλουτισμό.
Υγιή επιχείρηση το κυνήγι του εύκολου κρατικοδίαιτου πλουτισμού.
Την ανταγωνιστική παραγωγή την μετατρέψαμε στον ανταγωνισμό για μια κρατική ή ευρωπαϊκή επιδότηση.
Τη φοροδιαφυγή, έκφραση προσωπικής μαγκιάς.
Και δεν ήταν μεμονωμένες οι περιπτώσεις, ούτε σποραδικά φαινόμενα.
Οι εξαιρέσεις από τον κανόνα έγιναν ο κανόνας.
Όμως μια κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι.
Όχι, πάντως, σε όφελος των πολλών και με σταθερή αξία το κοινό καλό.
Σήμερα, όλα αυτά τα φαινόμενα κάνουν τους περισσότερους συμπολίτες μας να ασφυκτιούν.
Να αισθάνονται ότι κανένας και ποτέ δε νοιάζεται πραγματικά γι’ αυτούς.
Ότι δεν έχουν καμία προοπτική, παρά μόνο εάν αποφασίσουν και οι ίδιοι να κινηθούν με τον ίδιο τρόπο, αν γίνουν μέρος αυτού του συστήματος.
Όλα αυτά άνθισαν πάνω στο γόνιμο έδαφος της αδιαφορίας.
Της αδιαφορίας και αλαζονείας των κρατικών μηχανισμών απέναντι στο πρόβλημα του πολίτη.
Της αδιαφορίας του πολίτη για το αδιέξοδο του συμπολίτη του.
Της αδιαφορίας των πολιτικών για τις συνέπειες των αποφάσεων και των πράξεών τους.
Της αδιαφορίας των ψηφοφόρων για τα πεπραγμένα των κυβερνήσεών τους.
Και μέσα σε αυτήν την αδιαφορία, επιτελούνταν κάθε μέρα ένα μικρό στυγνό έγκλημα εις βάρος της Ελλάδας.
Κάθε παράλειψη, κάθε παρατυπία και κάθε παραλογισμός, κάθε ρουσφέτι, κάθε πελατεία και κάθε παράνομος διορισμός, ήταν μια νέα πληγή για την κοινωνία μας.
Πολλά μικρά βαρίδια, τα οποία αθροιστικά και σωρευτικά, έγιναν ασήκωτα.
Μέσα σε μια νοοτροπία - που ξεκινούσε από την ίδια την ηγεσία (πολιτική και οικονομική) της χώρας -, σταδιακού συμβιβασμού της κοινωνίας μας με όλα τα στρεβλά φαινόμενα».
Η εμπειρία και η δοκιμασία μας στην αντιμετώπιση της πρόσφατης κρίσης, έχει ατσαλώσει τη βούλησή μας να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα στη χώρα μας."
Εύχομαι, φίλες & φίλοι, να πετύχουμε στο εγχείρημά μας
Είμαι βέβαιος, ότι γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε. Το έχουμε ξανακάνει και το μπορούμε.
Το 2009-11, δείξαμε ότι, μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Ας ολοκληρώσουμε λοιπόν, αυτή την εθνική αποστολή.
Με όχημα μια πραγματικά προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης του τόπου, με ένα εθνικό σχέδιο οραματικό, αλλά και ρεαλιστικό και αξιόπιστο, απαιτώντας και συμβάλλοντας καθοριστικά στην διαμόρφωση της αναγκαίας εθνικής συνεννόησης μεταξύ πολιτικών και παραγωγικών δυνάμεων, για να βγούμε από την κρίση και να οικοδομήσουμε μια βιώσιμη επόμενη ημέρα, με βιώσιμες θέσεις εργασίας, που θα είναι απαλλαγμένη από τις κακοδαιμονίες του παρελθόντος, απαλλαγμένη δηλαδή, από ότι θεωρούσαμε "κανονικότητα" μέχρι το 2009.
Μοναδική προϋπόθεση, να υποτάξουμε τα πάντα στον στρατηγικό στόχο της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.
Οτιδήποτε άλλο, δεν αφορά τους συμπολίτες μας και τη χώρα.
Σας ευχαριστώ, καλή χρονιά, χρόνια σας πολλά & ΠΑΜΕ όλοι μαζί…
#ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών #Κουτσογιάννης Λεωνίδας #Αργολίδα
ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ στο DISQUS, ΤΣΑΜΠΑ ΕΙΝΑΙ!: