Μητσοτάκης Κωνσταντίνος : H φιλία με τον Αριστείδη Αλαφούζο που έγινε μίσος

Η σχέση στοργής των δύο ανδρών μετατράπηκε σε έχθρα στον απόηχο αποκαλύψεων του εκδότη για χρηματοδοτήσεις που προκάλεσαν πολιτικό σεισμό...

Ο Αριστείδης Αλαφούζος ήταν ένας επιχειρηματίας που δεν έκρυβε την ιδεολογική του ταυτότητα και τη συμπάθειά του στη Νέα Δημοκρατία. Η σχέση του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή από την εποχή που ανέλαβε την κατασκευή του «Μont Parnes» [*] και η κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του ’80 τον οδήγησαν στην αμέριστη στήριξη του τότε αρχηγού της αντιπολίτευσης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. 

Η συμμαχία τους, όμως, δεν κράτησε πολύ. Και εξελίχθηκε μέσα σε τρία χρόνια από μια σχέση στοργής σε μια σχέση μίσους, με απίστευτες αποκαλύψεις που έκαναν τον εφοπλιστή από την Οία γνωστό στο πανελλήνιο. 

«Δύο ημέρες μετά την αγορά της εφημερίδας (σ.σ.:"Καθημερινή"), μας κάλεσαν ο Παύλος και η Ντόρα στο σπίτι τους στη Στησιχόρου, σε δείπνο προς τιμήν του κυρίου και της κυρίας Αλαφούζου», αναφέρει στο βιβλίο της «Σαράντα χρόνια τώρα», η πρώην υπουργός και βουλευτής Φάνη Πάλλη Πετραλιά.

«Παρόντες είναι ο Μητσοτάκης και η Μαρίκα, ο Γιάννης Αλαφούζος με τη σύζυγό του, ο Νίκος Λιναρδάτος και η Κέλλυ Μπουρδάρα. Δεκατέσσερις συνδαιτυμόνες, όλοι φίλοι του ζεύγους Μπακογιάννη. Σε κάποια στιγμή λοιπόν σηκώνεται ο Αριστείδης Αλαφούζος και υψώνοντας το ποτήρι του λέει απευθυνόμενος στον Μητσοτάκη: "Αγαπητέ πρόεδρε, θα ήθελα να πω ενώπιον όλων των παρευρισκομένων ότι αυτή την εφημερίδα την αγόρασα μόνο και μόνο για να σας κάνω πρωθυπουργό"!».

Μετωπική σύγκρουση

Τρία χρόνια αργότερα, όμως, και ενώ ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε γίνει πρωθυπουργός, ξεκίνησε μια διαμάχη που έφτασε σε επίπεδο μετωπικής σύγκρουσης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείτο να αδειοδοτήσει τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ, ενώ εξέφραζε και αμφιβολίες για τη νομιμότητα της μεταβίβασης της «Καθημερινής» από τον Κοσκωτά, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τους «νεόκοπους εκδότες» που αμφισβητούσαν τις επιλογές της.

Από την άλλη πλευρά, «Καθημερινή» και ΣΚΑΪ άρχισαν να κάνουν λόγο για συνωμοσίες και εκβιασμούς από ένα σύστημα παραεξουσίας στο οποίο ενέταξαν και το περιοδικό «Εποπτεία», το οποίο είχε αρχίσει να επιτίθεται στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Η σύγκρουση της κυβέρνησης Μητσοτάκη με το συγκρότημα Αλαφούζου ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1991 και κορυφώθηκε το καλοκαίρι του 1993 (στο μεταξύ άρχισε να εκπέμπει και η τηλεόραση του ΣΚΑΪ), με τον πρωθυπουργό να δηλώνει: «Κατηγορώ την οικογένεια Αλαφούζου ότι βρίσκεται πίσω από τη συνωμοσία της ανατροπής της κυβέρνησης».

Ήταν Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 1993, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες των εθνικών εκλογών που οδήγησαν τη Ν.Δ. στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν ο κ. Αλαφούζος με αποκλειστική συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» έδινε τη δική του απάντηση στις καταγγελίες (από τηλεοράσεως) του κ. Μητσοτάκη ότι ήταν ο «βασικός υποκινητής» της ανατροπής της κυβέρνησής του, με την κίνηση του κ. Αντ. Σαμαρά.

Χρηματισμός

Και σε αυτή τη συνέντευξη, ο κ. Αλαφούζος κατήγγειλε ουσιαστικά για χρηματισμό τον κ. Μητσοτάκη, παρουσιάζοντας το έγγραφο που του είχαν προσκομίσει για τη λιβεριανή εταιρεία και τον τραπεζικό της λογαριασμό, αλλά ακόμη και φωτοτυπία επιταγής ύψους ενός εκατ. δολαρίων ΗΠΑ, του τελευταίου ποσού που, όπως ανέφερε, παρέδωσε στον κ. Μητσοτάκη.

Έως σήμερα η συγκεκριμένη υπόθεση προβάλλεται από πολλές πλευρές ως η μοναδική περίπτωση καταγγελίας χρηματισμού στον χώρο της πολιτικής που συνοδεύεται με στοιχεία, ενώ την κατάθεση της επίμαχης επιταγής (στη Σίτιμπανκ) έχει επιβεβαιώσει και ο κ. Μητσοτάκης, υποστηρίζοντας πάντως ότι το χρηματικό ποσό
κατέληξε στα ταμεία της Ν.Δ.

Κατά τον κ. Αλαφούζο, η επιταγή εισπράχθηκε από τον Εμμ. Βασαλάκη, συνεργάτη του κ. Μητσοτάκη και «ούτε η επιταγή, ούτε τα λεφτά πέρασαν από το κόμμα». Και ως απόδειξη, στενός συνεργάτης του κ. Μητσοτάκη του παρέδωσε κουπόνια της Ν.Δ. που είχαν λήξει από τριετίας...

Στον εφέτη

Τις συγκεκριμένες καταγγελίες ο κ. Αλαφούζος είχε υποβάλει και στις δικαστικές αρχές, καταθέτοντας δύο μήνες νωρίτερα, στις 6 Αυγούστου 1993, στο εφέτη-ειδικό ανακριτή κ. Αχ. Νταφούλη, αλλά στη συνέντευξή του στη συντάκτρια των «ΝΕΩΝ» κ. Τζώρτζια Κοντράρου ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός:

«Τον Οκτώβριο του 1988 ­ σημείωνε ­ αποφάσισα να πάρω την "Καθημερινή". Και πριν την αγοράσω, επειδή ήταν συντηρητική εφημερίδα και ο κ. Μητσοτάκης αρχηγός της συντηρητικής παράταξης, πήγα και τον είδα... Του είπα ότι θα πάρω την "Καθημερινή" και χάρηκε. Από τότε διατηρούσαμε κάποιες σχέσεις. Με καλούσε στο σπίτι του για δείπνο. Αυτά έως το τέλος του 1989. Η καλή αυτή σχέση, δηλαδή, διήρκεσε ένα χρόνο. Οι σχέσεις άρχισαν να χαλάνε για τα χρηματοδοτικά.

Τι εννοώ; Ο κ. Μητσοτάκης ζητούσε συνεχώς χρήματα και κάποια στιγμή το σταμάτησα. Κι έτσι επήλθε ψυχρότης...».

Οι απαιτήσεις

Στη συνέχεια ο κ. Αλαφούζος δεν φείδεται λεπτομερειών: «Τις παραμονές των εκλογών του Ιουνίου του 1989 μου ζήτησε να ενισχύσω το κόμμα.

Το έκανα ευχαρίστως και με σημαντικό ποσό. Έστειλα σ΄ έναν λογαριασμό (The Royal Bank of Scotland) στο Λονδίνο 600.000 δολάρια...».

Αλλά οι απαιτήσεις δεν σταματούν εδώ, σύμφωνα με την αφήγηση του κ. Αλαφούζου. «Έγιναν οι εκλογές. Μετά λίγο καιρό, ο κ. Μητσοτάκης άρχισε να ζητάει χρήματα. Μου ζητούσε, σχετικώς με το αρχικό ποσό που έδωσα, μικρά ποσά (σ.σ. ποσά ύψους 30.000.000 δρχ., όπως διευκρινίζει ακολούθως).

Και επειδή του κ. Μητσοτάκη του ξεφεύγουν κουβέντες, κατάλαβα ότι αυτά τα μικροποσά τα διέθετε όχι για τόσο θεμιτούς σκοπούς... Εγώ δυσφόρησα κι αναρωτήθηκα πού θα πάει αυτό το πράγμα. Είπαμε να τον βοηθήσουμε στις εκλογές, αλλά όχι κι έτσι.

Την προτελευταία φορά που τον συνάντησα, του είπα πως θα του δώσουμε ένα ποσόν, μεγάλο, κι εδώ τελειώνουμε. Τελεία και παύλα. Πράγματι, στις 12 Οκτωβρίου (1989) του έδωσα μια επιταγή 1.000.000 δολαρίων. Όταν έδωσα το ποσό, ενώ ήταν πολλά τα χρήματα, οι σχέσεις μας είχαν ήδη ψυχρανθεί διότι του είπα "ως εδώ"...».

Παλιά κουπόνια

«Την άλλη μέρα ­ υπογράμμιζε ο κ. Αλαφούζος ­ έρχεται ο Μανούσος με μια πλαστική τσάντα, γαλάζια, γεμάτη κουπόνια, μπλοκ από κουπόνια. Εγώ παραξενεύτηκα επειδή έως τότε δεν μου έστελνε τίποτα.

Και θα ήταν πιο εύκολο για μικροποσά να μου δώσει κουπόνια, παρά για αυτό το μεγάλο ποσόν.

Μπορούσε, άλλωστε, να μου στείλει μια απόδειξη του κόμματος. Έτσι κάνουν, τουλάχιστον, τα κόμματα. Το γνωρίζω, γιατί έχω βοηθήσει κι άλλες περιόδους.

Για μεγάλα ποσά δεν μου έστελναν κουπόνια. Καταλαβαίνετε, ήταν ασήκωτη η τσάντα... Ρωτάω το κόμμα:

Αυτά τα κουπόνια τι είναι; Και μου απαντούν: Αυτά έχουν λήξει. Ρωτάω το ταμείο, ψάχνω επισταμένως να μάθω αν εμφανίζονται και αυτά και οι προηγούμενες καταβολές μου και μαθαίνω ότι από τα ταμείο της Ν.Δ. δεν έχει περάσει τίποτα...».

Πολιτικός σεισμός

Οι δηλώσεις Αλαφούζου προκάλεσαν πολιτικό σεισμό. Το ΠΑΣΟΚ άδραξε την ευκαιρία και ζήτησε άμεσο έλεγχο των οικονομικών της Ν.Δ. κάνοντας σημαία του την υπεράκτια εταιρεία Mayo Investments Corporation, στην οποία είχαν μεταβιβαστεί τα χρηματικά εμβάσματα. Ο κ. Μητσοτάκης αποκάλεσε τον ΣΚΑΪ «χαμαιτυπείο», ενώ ο σταθμός άρχισε να επιτίθεται μετωπικά στην οικογένεια Μητσοτάκη, με επικεφαλής τους δημοσιογράφους Γιώργο Τράγκα και Νίκο Κακαουνάκη.

Πέρασαν πολλά χρόνια για να επαναπροσεγγιστούν οι δύο πλευρές και αφού πρώτα μεσολάβησαν πολιτικές και δικαστικές διενέξεις με το ΠΑΣΟΚ να αξιοποιεί στο έπακρο αυτή τη διαμάχη. Η «Καθημερινή» άρχισε να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση Παπανδρέου και στη συνέχεια στην κυβέρνηση Σημίτη, με την πάγια φιλοσοφία του εκδότη τους ότι τα μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να ελέγχουν και να ασκούν κριτική στην εξουσία.

Η εκλογή του Μιλτιάδη Έβερτ και εν συνεχεία του Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία της Ν.Δ. συνέβαλαν αποφασιστικά στην αποκλιμάκωση της έντασης, χωρίς όμως να επανέλθει η πλήρης ηρεμία μέχρι την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία του κόμματος.

Από το 1993 και μετά οι σχέσεις του Αριστείδη με τους πολιτικούς έγιναν πιο επιφυλακτικές. Αν εξαιρέσει κανείς μια μικρή ομάδα προσωπικών του φίλων, υπουργών και βουλευτών, όλους τους άλλους τους άκουγε με καχυποψία και τους κρατούσε σε απόσταση. Τα γεύματα με υπουργούς στον τελευταίο όροφο της οδού Σωκράτους ξανάρχισαν μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Κώστα Καραμανλή το 2004, αλλά δεν ήταν πάντα ρόδινα, καθώς ο Αριστείδης Αλαφούζος προτιμούσε πλέον απλώς να τους ακούει και σπανίως να τους εκφράζει τις απόψεις του. Είναι χαρακτηριστικό ένα γεύμα που είχε πραγματοποιηθεί με κορυφαίο τότε υπουργό, το καλοκαίρι του 2008, στο οποίο μετείχε και το δημοσιογραφικό επιτελείο της «Καθημερινής».

Ο υπουργός, νιώθοντας ασφαλής και κολακευμένος, άρχισε να επαίρεται στους συνδαιτημόνες του για τα περιουσιακά στοιχεία που είχε αποκτήσει πρόσφατα και ιδίως για το νέο του σκάφος. Ο Αριστείδης Αλαφούζος άκουγε αμίλητος και σκεπτικός. Κι όταν ο υπουργός αποχώρησε, ο εκδότης είπε στους επιτελείς του: «Αυτός έχει καβαλήσει το καλάμι. Μην του χαριστείτε».

[*] Το καζίνο της Πάρνηθας ήταν «όραμα» του..."εθνάρχη" που ανέλαβε να υλοποιήσει ο "εθνικός" – την περίοδο εκείνη – εργολάβος Αριστείδης Αλαφούζος : αρχικό κόστος κοντά στα 35-40 εκ. δραχμές, έφτασε να στοιχίσει τελικά 150!!!