Η SIEMENS, ο Μητσοτάκης, ο Φλωράκης και «ο γιος του Πέτρου»

MIESENS |

Στις 13 Ιουλίου 1989 και ύστερα από πιέσεις της κυβέρνησης Τζαννετάκη, που είχε αναλάβει στο μεταξύ την διακυβέρνηση της χώρας, ο Τόμπρας παραιτείται και αναλαμβάνει στον ΟΤΕ η διοίκηση Θέμελη – Κιουλάφα.

Οι ισχυρότατες όμως αντιδράσεις που εκδηλώνονται, αναγκάζουν τον Μητσοτάκη να αναβάλει την υπογραφή της σύμβασης για τις ψηφιακές παροχές. Τον επόμενο Νοέμβριο, ορκίζεται η «Οικουμενική Κυβέρνηση» υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα και ο Μητσοτάκης προσπαθεί και πάλι να περάσει την σύμβαση. Αντιδρά όμως ο τότε αναπληρωτής υπουργός Επικοινωνιών Ιωάννης Κεφαλογιάννης και ξεσπά η πρώτη μεγάλη κυβερνητική κρίση για τον ΟΤΕ. (Για την ιστορία, από τότε χρονολογείται και η σύγκρουση Κόκκαλη – Βαρδινογιάννη).

Τελικά, στις 31 Ιανουαρίου 1990, συνεδριάζει ατύπως το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών και αποφασίζουν να δώσουν την προμήθεια στην SIEMENS και την Ιντρακόμ. «Πρέπει να βοηθήσουμε τον γιο του Πέτρου» λέγεται πως είπε στη συνεδρίαση εκείνη ο Χαρίλαος Φλωράκης. Ο Πέτρος Κόκκαλης, υπουργός στην κυβέρνηση του βουνού που κατέφυγε μετά στην Ανατολική Γερμανία ήταν ο πατέρας του Σωκράτη. Έτσι μαζί με τον «γιο του Πέτρου» βοηθήθηκε και η SIEMENS.

Στο συνέχεια, η SIEMENS στέλνει στον Μητσοτάκη μια επιστολή με την οποία ζητούσε την παρέμβασή του για την κατακύρωση σε αυτήν των περιβόητων ψηφιακών παροχών για την οποία ασκήθηκε αργότερα η πολύκροτη ποινική δίωξη για τέσσερα κακουργήματα βάσει του γνωστού στην υπόθεση «πορίσματος Ζορμπά»

Η επιστολή που είχε την ένδειξη «Επείγον» εστάλη από τον πρώην διευθυντή οικονομικών της Siemens Hellas κ. Π. Κρέπαπα και τον  κ. Η. Γεωργίου, ο οποίος είναι ένας από τους βασικούς κατηγορούμενους σήμερα. Η επιστολή με τίτλο «Κατακύρωση διεθνούς διαγωνισμού ΟΤΕ 1.100.000 ψηφιακών παροχών (Διαγωνισμός ΟΤΕ υπ' αριθμόν 7753/92)», ανέφερε:

«Αξιότιμε κ. πρωθυπουργέ. Για το προαναφερόμενο μείζον θέμα που μας απασχολεί ιδιαίτερα ως εγχώρια βιομηχανία τηλεπικοινωνιών και μετά την απογοητευτική συζήτηση που είχαμε με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, κ. Στ. Μάνο, θεωρούμε πλέον απαραίτητη την προσωπική σας παρέμβαση. Συνημμένα σας αποστέλλουμε τη σχετική απαντητική επιστολή μας από 27/08/1993 προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και σας παρακαλούμε για άλλη μια φορά να επιληφθείτε προσωπικώς». (ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποια ήταν η "άλλη φορά";)

Στο διαγωνισμό έπαιρναν μέρος οι εταιρίες Siemens και Intracom, το κονσόρτσιουμ Alcatel Network Systems Greece, η Northern Telecom Europe και η αμερικανική ΑΤ&Τ. Οι τιμές που προσέφεραν Siemens και Ιntracom ήταν θεαματικά μεγαλύτερες από τις προσφορές των άλλων εταιριών. Το θέμα τότε προκάλεσε την παρέμβαση της ΕΟΚ και η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναγκάστηκε να ζητήσει από την Ιntracom και τη Siemens έκπτωση. Αυτές μείωσαν τις τιμές, αλλά και πάλι υπήρχε σημαντική διαφορά. Τότε ο διαγωνισμός έπρεπε, κανονικά, να κατακυρωθεί στο μειοδότη. Αλλά αναβλήθηκε από τους εντεταλμένους της κυβέρνησης Μητσοτάκη στον ΟΤΕ.

Υπήρξαν βέβαια και άλλα περιστατικά τα οποία ο κ. Μητσοτάκης τα βάφτισε «αγώνα» εναντίον  της «διαφθοράς» και της διαπλοκής».

Το Νοέμβριο του 1990, o Iαπωνικός κολοσσός ΝΤΤ International υπέβαλε στο Υπουργείο Μεταφορών – Επικοινωνιών «Σχέδιο Ανάπτυξης των Τηλεπικοινωνιών». Την ίδια εποχή η κυβέρνηση Μητσοτάκη πίεσε τον ΟΤΕ για την πρόσληψη Ιαπώνων ειδικών, οι οποίοι θα βοηθούσαν υποτίθεται τον ΟΤΕ στην σύνταξη ενός επιχειρησιακού σχεδίου ανάπτυξης των ελληνικών τηλεπικοινωνιών (Business Plan).

Το Μάρτιο του 1991, με εντολή του τότε αντιπροέδρου της κυβέρνησης, του  Τζαννή Τζαννετάκη, η ΝΤΤ ανέλαβε καθήκοντα σύμβουλου υποστήριξης της εισαγωγής της Κινητής Τηλεφωνίας στον ΟΤΕ. Επιπλέον, σαν επικουρικό έργο της ανατέθηκε η εκπόνηση μιας μελέτη εκσυγχρονισμού των Ελληνικών Τηλεπικοινωνιών και μάλιστα με αμοιβή 150.000.000 δρχ. Όλοι βεβαίως γνώριζαν τότε, ότι στην Ελλάδα επρόκειτο να εγκατασταθεί το ευρωπαϊκών προδιαγραφών σύστημα GSM, το οποίο ήταν άγνωστο στους Ιάπωνες. Κλαυσίγελος...

Κάτι που επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, είναι, πως λίγες ημέρες πριν πέσει κυβέρνηση Μητσοτάκη,  ο υφυπουργός Οικονομικών (και γαμπρός του Έβερτ) Πέτρος Δούκας, με υπογραφή του, "δίνει" στον Κόκκαλη το «Ξυστό» και την ίδια εποχή η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει ένα ακόμη δωράκι προσωπικά στον Σωκράτη : τη «Νέα Τηλεόραση» με συνεταίρους εκτός του κ. Κόκκαλη, τον «Ελεύθερο Τύπο» και την «Απογευματινή».

Αργότερα ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης αγόρασε τις μετοχές των δυο εφημερίδων και έτσι φτάνουμε στο σημερινό  STAR CHANNEL και τις Άρες-Μάρες Κουκουνάρες.

#SIEMENS