Σταθάκης Γιώργος : «Η μεγάλη ζημιά στη ΛΑΡΚΟ έγινε από τη κυβέρνηση Καραμανλή»

Η ΛΑΡΚΟ αποτελεί εθνικό κεφάλαιο & δημόσια περιουσία. Αποτελεί το μοναδικό παραγωγό νικελίου στην Ε.Ε. 

Οι προοπτικές της εταιρείας ΛΑΡΚΟ βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, την οποία ενημέρωσαν ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, ενώ συμμετείχαν εκπρόσωποι της διοίκησης και των εργαζομένων της εταιρείας, καθώς και ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης.

Όλες οι πλευρές, συμφώνησαν στην ανάγκη ενός ουσιαστικού διαλόγου για την εξεύρεση μιας βιώσιμης, αναπτυξιακής και λειτουργικής λύσης της ΛΑΡΚΟ, με κοινή την παραδοχή ότι η εταιρεία βρίσκεται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση, αλλά με ένα συγκροτημένο, στρατηγικό, αναπτυξιακό σχέδιο, μπορεί να δημιουργηθούν αισιόδοξες προοπτικές.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης έφερε στην επιφάνεια τα έργα και τις ημέρες της Καραμανλικής Νέας Δημοκρατίας και σύμφωνα με τα πρακτικά της επιτροπής της βουλής, σημείωσε:

«Θα προσπαθήσω να θυμίσω μερικές από τις πρακτικές του παρελθόντος, που βασικό χαρακτηριστικό είχαν την κακοδιαχείριση της ΛΑΡΚΟ και την άσκηση πολιτικής στη βάση της ψηφοθηρίας και του βολέματος ημετέρων. Ελπίζω αυτά που θα προκύψουν να βοηθήσουν τους συναδέλφους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σε ένα γόνιμο αναστοχασμό της στρατηγικής συνεργασίας που επιδιώκουν με τη Ν.Δ..

Ως προς τη σημασία της ΛΑΡΚΟ, είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η ΛΑΡΚΟ αποτελεί εθνικό κεφάλαιο και δημόσια περιουσία, καθώς αποτελεί το μοναδικό παραγωγό νικελίου στην Ε.Ε.. «Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πετρελαιοπηγές, έχει κάτι καλύτερο, το νικέλιο», συνήθιζε να λέει ο μακαρίτης Μποδοσάκης, όταν αναφερόταν στην πάλαι ποτέ η ναυαρχίδα του ομίλου του, τη ΛΑΡΚΟ, της οποίας ήταν ιδρυτής. Η αλήθεια είναι ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα η ΛΑΡΚΟ και το νικέλιο των δεκαετιών του 1960 και 19770 θεωρούνταν πυλώνες της ελληνικής βιομηχανίας.

Σήμερα συνεχίζει να είναι μια 100% εξωστρεφής εταιρία. Εξάγει το σύνολο της παραγωγής της και συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον αξιόπιστων παραγωγών στη διεθνή αγορά νικελίου. Μεταξύ των πελατών συγκαταλέγονται, φυσικά, οι μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα στη δυτική Ευρώπη. Συνεπώς, πιστεύουμε ότι οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ είναι υπαρκτές, ιδιαίτερα λόγω της υψηλής τεχνογνωσίας που κατέχει, των υποδομών της, του λιμανιού της, των βεβαιωμένων αποθεμάτων της χώρας και, κυρίως, λόγω της τεράστιας εμπειρίας του ανθρώπινου δυναμικού της».

Ο ένας διόριζε τον άλλο, από συγγενή μέχρι φίλο

Ο κ. Σταθάκης φτάνοντας στο «ψητό» και στην ουσία του τι γινόταν στην εταιρεία τα προηγούμενα χρόνια τόνισε όπως προκύπτει από τα πρακτικά: «Επιτρέψτε μου να ανατρέξω λίγο στο ιστορικό και να αναφέρω μερικά χρήσιμα παραδείγματα, κάνοντας σαφές ότι οι ευθύνες βρίσκονται πρωτίστως με τη Ν.Δ.. Θα ξεκινήσω δέκα χρόνια πριν, όταν πρόεδρος της ΛΑΡΚΟ ήταν ο Τσίπρας, όχι ο Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς, πρόκειται για συνωνυμία με τον σημερινό Πρωθυπουργό του πρώην πολιτευτή Ευρυτανίας της Ν.Δ., ο οποίος έμεινε στην ιστορία της εταιρίας για την θρυλική συμφωνία με τους Κινέζους επενδυτές, που όλο έρχονταν αλλά ποτέ δεν εμφανίστηκαν.

Θα σταθώ στην περίοδο που είχαμε τις συμφωνίες hedging. Είμαστε στην εποχή όπου Διευθύνων Σύμβουλος είναι ο κύριος Θανάσουλας, ο οποίος αποφάσισε να προχωρήσει στην προπώληση των ποσοτήτων νικελίου που θα παρήγαγε η εταιρία τα επόμενα χρόνια, υπογράφοντας και τα σχετικά συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνου, το λεγόμενο hedging.

Με τον τρόπο αυτό εκχώρησε τα δικαιώματα πώλησης του νικελίου για το άμεσο μέλλον στην GOLDMAN SACHS εισπράττοντας σταθερό αντίτιμο. Δυστυχώς, αυτή η συμφωνία αποδείχτηκε μη ικανή να κάνει τις σωστές προβλέπεις για τη τιμή του νικελίου, με αποτέλεσμα να κινείται μέσα στη συμφωνία η τιμή στα 15.000-30.000 δολάρια ενώ το 2006 είχε πλησιάσει τα 50.000 δολάρια και το 2007 παρέμεινε πάνω από τα 30.000 μια ατυχή συμφωνία, η οποία δημιούργησε τεράστιες ζημιές αφήνοντας αναξιοποίητο τη δυναμική του νικελίου εκείνα τα χρόνια.

Είναι κατανοητό ότι βρισκόμαστε στην περίοδο της χρηματοπιστωτικής φούσκας στην ιδέα ότι όλα τα assets οποιασδήποτε μορφής μπορούν να μετατραπούν σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Η μεγάλη αυτή ζημιά, οδήγησε στην απομάκρυνση της διοίκησης στις αρχές του 2008. Νέος Πρόεδρος ανέλαβε ο κύριος Θεόδωρος Σκρέκας, μόνο που αυτή τη φορά δεν πρόκειται για απλή συνωνυμία αλλά για τον επί σειρά ετών στέλεχος της ΝΔ, Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 1990-1993, υποψήφιος Νομάρχης Τρικάλων 1994 και από το 1996 εκλεγόταν Βουλευτής Μαγνησίας μέχρι τις εκλογές του 2007, καθώς τότε δεν εξελέγη αξιοποιήθηκε στη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, επανήλθε στη Βουλή το 2009 για να αποχωρήσει το 2012 όπου τον διαδέχτηκε ως Βουλευτής Τρικάλων ο γιος του ο σημερινός σκιώδης Υπουργός στον δικό μου τομέα και φίλος ο κύριος Κωνσταντίνος Σκρέκας.

Διευθύνων Σύμβουλος του κύριου Σκρέκα ήταν ο κύριος Τσουκαλάς, η εταιρεία βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική θέση έχοντας διαθέσιμα μόλις 1.000.000 ευρώ και αδυνατώντας να πάρει πιστώσεις από τράπεζες, επειδή δεν διέθετε-το υπογραμμίζω- στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης. Για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ρευστότητας, η διοίκηση έσπασε τα συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνων. Ήταν ένα ακόμα μοιραίο λάθος καθώς ήδη αρχίσει η κατρακύλα της διεθνούς τιμής. Σύντομα, η ΛΑΡΚΟ υπό την διοίκηση Σκρέκα-Τσουκαλά, βρέθηκε να παράγει με κόστος- το υπογραμμίζω-20-22.000 δολάρια ανά τόνο και να πουλά σε τιμές κάτω των 10.000 δολαρίων.

Μέσα σε λίγα χρόνια δηλαδή,  οι διορισμένες από τις κυβερνήσεις της ΝΔ διοικήσεις με άμεσα πολιτικούς, κατάφεραν να χαθούν εκατοντάδες εκατομμύρια κέρδη και η ΛΑΡΚΟ να καταγράφει ετήσιες ζημιές της τάξης των 100.000.000 ευρώ. Τότε εμφανίζεται το ζήτημα των κρατικών ενισχύσεων. Που ακόμα και σήμερα δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη ΛΑΡΚΟ. Η διοίκηση προχωράει το 2009 σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 45.000.000 ευρώ. Και συνεχίζει με μια σειρά κρατικών εγγυήσεων, στη περίοδο 2010-2014. Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία βρέθηκε κατηγορούμενη από τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ε.Ε. η οποία ζητά την επιστροφή 135.000.000 ευρώ.

Ως αποτέλεσμα η εταιρεία αδυνατεί σήμερα όχι μόνο να δανειστεί αλλά και να χρηματοδοτήσει και επενδύσεις της από ευρωπαϊκούς πόρους μιας και η κατηγορία αυτή, αίρει το δικαίωμα της εταιρείας να συμμετέχει στα ΕΣΠΑ ή σε οποιαδήποτε άλλη μορφή ευρωπαϊκών πόρων. Παράλληλα με την κακοδιαχείριση έχουμε κατηγορίες για εξυπηρετήσεις ημετέρων. Ο κύριος Σκρέκας, τοποθετείται Πρόεδρος του ΔΣ της ΛΑΡΚΟ στις 22/2/2008 με αμοιβή 7.000 ευρώ μηνιαίως η οποία αναπροσαρμόστηκε αμέσως μετά στα 9.000 ευρώ με αναδρομική ισχύ.

Ένα μήνα αργότερα στις 2/6/2008, προσλαμβάνει τη νύφη του- δηλαδή τη γυναίκα του κυρίου Σκρέκα-κυρία Ειρήνη Kαραγκούνη-Σκρέκα. Η κυρία Σκρέκα προσλήφθηκε αμέσως ως Yποδιευθύντρια παρακάμπτοντας την ιεραρχία με τακτικές υποδοχές ύψους 4.219,35 ευρώ, ξεπερνώντας τους παλαιότερους διπλωματούχους μηχανικούς. Επιπλέον ο κύριος Σκρέκας, στις 13/3/2008 προσλαμβάνει και τον συμπέθερο του, τον πατέρα της κυρίας Καραγκούνη-Σκρέκα ως Διευθυντή Aσφαλείας στο εργοστάσιο της Λάρυμνας με μισθό 2.700 ευρώ, ο οποίος ήταν απόστρατος ταξίαρχος της Χωροφυλακής.

Την ίδια περίοδο προσλαμβάνεται και η κόρη του Υφυπουργού Τουρισμού κυρίου Λιάσκου Βουλευτή Ευβοίας, με σκοπό τη συγγραφή της ιστορίας της ΛΑΡΚΟ η οποία και δεν γράφτηκε ποτέ. Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η εταιρεία επαναλαμβάνω καταγράφει μεγάλες ζημιές της τάξης των 100.000.000 το χρόνο. Πριν από την κρίση και την εποχή των Μνημονίων.

Η εποχή των μνημονίων αρχίζει το 2010 και μαζί της, είχαν πλήθος νόμοι, με διακηρυγμένο στόχο να μπει τάξη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ανάμεσά τους ήταν και ο περίφημος νόμος για το Ενιαίο Μισθολόγιο, το Νοέμβριο του 2011. Οι νέες διοικήσεις της εταιρείας αρνήθηκαν να εφαρμόσουν τον νόμο, υποστηρίζοντας ότι δεν αφορά την εταιρία, ως αποτέλεσμα, σήμερα, εκκρεμεί έρευνα για απιστία σε βαθμό κακουργήματος για 15 στελέχη των τότε διοικήσεων, προκειμένου στο ευαίσθητο αυτό θέμα να υπάρξει μια διευκρίνιση και οριστική απόφαση.

Ως να μην έφταναν, όμως, αυτά, δεν σταμάτησαν οι πελατειακές εξυπηρετήσεις, καθώς την περίοδο 2013 – 2014, όταν ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών ήταν ο κ. Σταϊκούρας,  – ο οποίος είναι παρών, σήμερα, εδώ και ο οποίος εκλέγεται στη Φθιώτιδα -, 132 εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ  παίρνουν προαγωγή, -επαναλαμβάνω, στα τέλη του 2013 – 2014-  και γίνονται και 252 προσλήψεις, -το επαναλαμβάνω, 252 προσλήψεις. Στη διάθεση των πρακτικών, είναι οι σχετικοί κατάλογοι.

Όλες αυτές οι πρακτικές, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη υποχώρηση των διεθνών τιμών σίδηρο-νικελίου, οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Δεν είναι μόνον αυτά που έκαναν οι προηγούμενες διοικήσεις, αλλά και εκείνα που παρέλειψαν, δηλαδή, να διαμορφώσουν ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της εταιρίας».

Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος: «Σπάει η ομερτά για τον Καραμανλή»

Μετά τα όσα αποκαλυπτικά ανέφερε ο υπουργός της κυβέρνησης Γιώργος Σταθάκης, πήρε το λόγο ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος λέγοντας τα εξής, όπως σημειώνουμε από τα πρακτικά της επιτροπής: «Η εταιρία βρίσκεται σε πολύ μεγάλα προβλήματα, τα οποία θα απαντηθούν και θα δούμε με το παρελθόν και γίνεται, γιατί μέχρι τώρα είχατε συνηθίσει, τόσο εσείς όσο και η Ν.Δ., να μιλάτε για τα σαράντα χρόνια, ρίχνοντας τις ευθύνες στην παράταξή μου.

Σήμερα ο κ. Σταθάκης με εξέπληξε ευχάριστα. Έσπασε την ομερτά που υπήρχε να κάνει κριτική στην Κυβέρνηση Καραμανλή. Δεν έχει ξαναβρεθεί στέλεχος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τα τελευταία δυόμισι χρόνια να κάνει κριτική σε αυτά που έχουν συμβεί. Από όλα αυτά που είπε, εγώ δεν μπαίνω στα υπέρ, ούτε ξέρω αν έγιναν έτσι ή αλλιώς.

Το πολιτικό μήνυμα είναι σήμερα ότι όταν πας στο συγκεκριμένο καταλαβαίνεις ποιοι κάνουν προαγωγές είτε από τα δεξιά είτε από τα Αριστερά τις βλέπεις. Το δεύτερο είναι τα assets να μετατρέπονται σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα, το μόνο asset που είχατε είναι ο Βαρουφάκης και δεν το μετατρέψατε σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα άντε να κάνει το πολύ καλές πωλήσεις και που μας κόστισε 100 δις. Πάμε όμως στα ουσιαστικά, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι για εμένα η ΛΑΡΚΟ είναι ένα παράδειγμα, και μια επιχείρηση που μπορεί να συνεννοηθεί ο πολιτικός κόσμος, για να μπορέσει να υπάρξει επιχείρηση το πιστεύω πραγματικά. Πιστεύω ότι εδώ πρέπει να μιλήσουμε με ειλικρίνεια για να γίνει αυτό τόσο τα πολιτικά κόμματα, οι μέτοχοι αλλά και οι εργαζόμενοι.

Αν θέλουμε να φτιάξουμε μια συμφωνία, η οποία θα βοηθήσει την ΛΑΡΚΟ και γιατί χρειάζεται να γίνει αυτή η συμφωνία; Πρώτον, για εμένα είναι μια επιχείρηση που παράγει πλούτο στη χώρα. Δεύτερον, δεν είναι μόνο για τους εργαζόμενους-τους το είπαμε και όταν συναντηθήκαμε μαζί-η ΛΑΡΚΟ, θα ζήσει για τα επόμενα 50 χρόνια με βάση το απόθεμά της άρα, θα έχει και νέες θέσεις εργασίας, και μπορεί να δημιουργήσει και καλύτερες προϋποθέσεις.

Το τρίτο, ποια είναι σήμερα τα δεδομένα για να δούμε αν μπορούμε και αν υπάρχουν δυνατότητες να υπάρξει αναδιάρθρωση για να γίνει ανταγωνιστική επιχείρηση. Σήμερα, η τιμή του νικελίου είναι στις 9.000 στις 12.000 το κόστος μπαίνει η επιχείρηση κάθε μήνα 3.000.000 μέσα. Με τις καλύτερες προϋποθέσεις που είπατε εσείς ως διοίκηση. Με βάση τη συμφωνία με τη ΔΕΗ, που έπρεπε να γίνει η οποία είναι ότι δεν πληρώνει η ΛΑΡΚΟ αλλά αμέσως από τον προμηθευτή τον Φιλανδό τα λεφτά μπαίνουν κατευθείαν στο λογαριασμό της ΔΕΗ, από τα 9.000.000 το μήνα αμέσως πάει στα 6.000.000 το μήνα. Άρα, υπάρχει ένα ερώτημα προς την διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, κύριοι με βάση αυτά τα στοιχεία που δώσατε εσείς το επόμενο χρονικό διάστημα, θα  μπορούν και για πόσο χρονικό διάστημα αν συνεχίσουν έτσι να υπάρχουν και να πληρώνονται οι λειτουργικές ανάγκες αλλά και οι μισθοί των εργαζομένων;

Δεύτερο, είμαστε πραγματικά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο από το Φεβρουάριο και περιμένουμε την απόφαση για το θέμα των κρατικών ενισχύσεων. Γνωρίζετε τις απόψεις μας, τι έχει πει η κυβέρνηση. Ρωτώ ευθέως και την κυβέρνηση και τη διοίκηση, αυτό το πρόστιμο είναι για 150.000.000 αν δεν κάνω λάθος;».

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης διαβεβαίωσε ότι αν υπάρξει ένα αξιόπιστο αναπτυξιακό σχέδιο, η ΔΕΗ ως μέτοχος θα συζητήσει τη συμμετοχή της και τη στήριξη του. «Είναι δύσκολη η κατάσταση, όλες οι πλευρές πρέπει να συμβάλουμε στη διάσωση αυτής της βιομηχανίας. Ας διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας», επισήμανε. Αναφερόμενος στη συμφωνία που υπέγραψε η ΔΕΗ με τη ΛΑΡΚΟ, για τη διευθέτηση των παλαιών της χρεών και τη μείωση του κόστους ενέργειας, ο κ. Παναγιωτάκης είπε ότι «το πρόβλημα της ΛΑΡΚΟ είναι πολύ σημαντικό για τη ΔΕΗ. Επιλέξαμε την οδό εξάντλησης της συνεννόησης και των δικών μας περιθωρίων. Καταλήξαμε σε μια συνολική συμφωνία με την οποία καθορίστηκαν νέοι όροι τιμολόγησης, ελαχιστοποιήθηκε η τιμή ηλεκτρικής ενέργειας και τέθηκαν οι βάσεις για την διευθέτηση των παλαιών χρεών της βάσει των δυνατοτήτων της. Σήμερα, μετά από όλες αυτές τις διευθετήσεις συνολικά τα χρέη της ΛΑΡΚΟ προς τη ΔΕΗ είναι 243 εκατ. ευρώ».

Από την πλευρά του, ο διευθύνων σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ Άνθιμος Ξενίδης, δήλωσε ότι «τώρα είναι η ώρα του στρατηγικού πλάνου για την προοπτική της εταιρείας», εστιάζοντας στην μείωση του κόστους παραγωγής, ενώ σημείωσε ότι το συνολικό κόστος της εταιρείας σε μισθούς και κόστος ενέργειας στη ΔΕΗ, είναι 100 εκατ. ευρώ όταν τα έσοδα της εταιρείας είναι 150 εκατ. ευρώ. Επισήμανε πάντως ότι το σύνολο των δανειακών οφειλών της εταιρείας είναι 32 εκατ., περίπου, τα οποία αποπληρώνει κανονικά. Ακόμα, ανάφερε ότι το μεγαλύτερο μέρος των δανείων ύψους 96,9 εκατ. ευρώ προς τη DG Comp έχουν αποπληρωθεί, και μάλιστα ένα από αυτά -όπως είπε- αφορούσε τη παλιά ΛΑΡΚΟ η οποία είναι μια εταιρεία φάντασμα, χωρίς υπαλλήλους, με έναν εκκαθαριστή και ένα δικηγόρο και 27 χρόνια βρίσκεται υπό εκκαθάριση.

«Η ΛΑΡΚΟ είναι καθαρά εξαγωγική εταιρεία, χρέη μεγάλα δεν έχει. Το μεγάλο θέμα που αντιμετωπίζει είναι η χαμηλή τιμή του νικελίου που καθορίζεται από το Λονδίνο. Εκεί δεν μπορούμε να παρέμβουμε. Γι΄ αυτό στραφήκαμε στη μείωση του κόστους παραγωγής που διαμορφώθηκε στο 11,2 εκατ. ευρώ. Αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται», είπε ο κ. Ξενίδης.

«Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό και μόνο η κυβέρνηση μπορεί να δώσει λύση. Την ευθύνη της κακοδιαχείρισης την έχει η εκάστοτε διοίκηση», υπογράμμισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ Ανδρέας Κορέτζελος και συμπλήρωσε: «Δεν πρόκειται να δωρίσουμε την εταιρεία και δεν θα δεχθούμε μισθούς πείνας. Από τον Σεπτέμβριο θα πάρουμε και άλλες αποφάσεις. Πρέπει να κάτσουμε να κάνουμε διάλογο. Εμείς ζητάμε διατήρηση των θέσεων εργασίας, κατάργηση του δουλεμπορίου και όχι στην ιδιωτικοποίηση της εταιρίας».

#ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ #Σταθάκης Γιώργος #ΛΑΡΚΟ #Κυβέρνηση Καραμανλή